کد مطلب:36561
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:17
گرچه بپذيريم كه عقل در تعين اعمال متناسب با سعادت واقعي انسان مستقل نيست ,و نيازمند به وحي است , اما طبيعت انسان همواره مايل به اموري است كه صلاح وسعادت انسان در آن است و اجتماع هم تابع فرد و طبيعت است . بنابراين مي توان گفت كه باز نيازي به وحي نيست .
اين مطلب كه طبيعت به سوي كمال خود و سعادتش تمايل دارد جاي ترديدي ندارد . امـابـايـد تـوجـه داشـت كـه از صـرف تـمايل طبيعي به سعادت و كمال فعليت كمال و سعادت حـاصـل نـمـي شـود زيـرا حـالـت و كمالات شهواني و غضبي در انسان بالفعل است و در حاليكه مبادي سعادت حقيقي در انسان بالقوه است . از سوي ديگر قواي شهواني و غضبي همواره متوجه كمال جسماني است نه كمال روحاني و معنوي كـه سـعادت حقيقي انسان در آن است بنابراين صرف تمايل طبيعي به كمال كافي نيست و كمال هم صرفا كمال جسماني نمي باشد . از اين رو انسان همواره به وحي نيازمند است تا او را به سعادت و كمال حقيقي اش راهنمايي كند .
تفسير الميزان ج 2 ص 149
طباطبائي - سيد محمد حسين
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.